Մեր մասին
Ընդունարան եվ Ամբուլատորիա
Ախտորոշման ծառայություն
Լաբորատոր հետազոտություններ
Կլինիկա
Տեսասրահ
Հետադարձ կապ
Անվնաս համարվող այնպիսի նյութերի մակարդակի բարձրացումն օրգանիզմում իրենց թույլատրելի արժեքներից, ինչպիսիք են բետա կարոտինը, սելենը և ֆոլաթթուն, կարող է բերել քաղցկեղի որոշ տեսակների զարգացման,- նշվում է հետազոտությունում, որն իրականացվել է Կոլորադոյի ուռուցային հիվանդությունների հետազոտության Կենտրոնի մի խումբ գիտնականների կողմից:
Վերլուծության շրջանակում քաղցկեղի զարգացման ռիսկը պոտենցիալ մեծացնող սննդային հավելումների սև ցուցակում են հայտնվել ամբողջ աշխարհում հայտնի մի քանի տասնյակ սննդային հավելումներ: «Այս նյութերն անհրաժեշտ են մեր օրգանիզմի նորմալ գործունեության համար, սակայն մեր կենսահամակարգում ամեն ինչ պետք է գտնվի որոշակի հավասարակշռության մեջ: Երբ նորմալ սնուցման և տվյալ հավելումների կիրառման արդյունքում մարդը ստանում է չափազանց մեծ քանակով նույնիսկ օգտակար միացություններ, դա կարող է բերել ամենատհաճ հետևանքների»,- նշում է հետազոտության հեղինակներից Թիմ Բայերսը: «Բացարձակապես ցանկացած բուժական միջոցի կիրառման հարցում անհրաժեշտ է լինել շատ զգույշ, լինի դա դեղ, հավելում կամ, նույնիսկ` վիտամին: Մեր օրգանիզմը շատ բարդ է. մեզանից յուրաքանչյուրի մոտ առկա է որևէ տարրի պակասորդ և այլ տարրերի ավելցուկ՝ պայմանավորված մեր կենսակերպի որոշ առանձնահատկություններով: Իդեալական տարբերակում սննդակարգը պետք է մտածված լինի մինչև մանրուքներ և հավասարակշռված լինի՝ սննդաբանների խորհուրդներին համապատասխան, որն, իհարկե, յուրաքանչյուր ոք չի կարող իրականացնել: Սակայն անմտորեն ընդունել որոշակի միկրոտարրերով հավելումներ միայն, օրինակ, նրա համար, որ համացանցում շրջանառվում է նրա օգտակարության մասին, ակնհայտորեն` չարժե: Այս դեպքում շատը դեռևս չի նշանակում` ավելի լավ»,- ավելացրեց նա:
Ըստ հետազոտողների հաշվարկների, ուռուցքային հիվանդությունների զարգացման ռիսկը կարող է մեծանալ շուկայում ներկայացված երկու տասնյակից ավելի տարբեր սննդային հավելումների կիրառման արդյունքում: Տարբեր գործոններից կախված՝ այն կարող է աճել 15%-50%-ով: Այս թվերը մոտավոր են, քանի որ չափազանց դժվար է վերջնական արդյունքի վրա ազդող բոլոր սխալները հաշվի առնել: Հետազոտությունը հրապարակվել է ԱՄՆ Ուռուցքային հիվանդությունների հետազոտության ազգային ինստիտուտի պարբերականում:
