Մեր մասին
Ընդունարան եվ Ամբուլատորիա
Ախտորոշման ծառայություն
Լաբորատոր հետազոտություններ
Կլինիկա
Տեսասրահ
Հետադարձ կապ
Ստամոքսի քաղցկեղը քաղցկեղային հիվանդությունների ընդհանուր կառուցվածքում 2-4-րդ տեղն է գրավում: Օրինակ, Ճապոնիայում ստամոքսի քաղցկեղից մահացությունը կազմում է 40%:
Ամերիկայում բժիշկներն ամեն տարի ստամոքսի քաղցկեղ են հայտնաբերում 29 հազար պացիենտի մոտ և ախտորոշումից հետո միայն նրանց 20%-ն է մեկ տարուց ավելի ապրում:
Տվյալ հիվանդության հաճախականության գագաթնակետը 50-60 տարեկան հասակն է: Տղամարդիկ կանանցից 2 անգամ ավելի հաճախ են հիվանդանում:
Իսկ ինչպես խուսափել ստամոքսի քաղցկեղից:
Ստամոքսի քաղցկեղի զարգացման ռիսկի գործոններն են.
- ընտանեկան և ժառանգական նախահակվածությունը:
- սննդի մեջ ապխտած, թթու, կծու և նատրիում պարունակող մթերքի չափից ավելի օգտագործումը (տեղեկատվություն կա այն մասին, որ ստամոքսի քաղցկեղով հիվանդանալու ռիսկը 2,5 անգամ բարձր է այն անձանց մոտ, ովքեր ամեն օր կենդանական յուղ են օգտագործում):
- ալկոհոլի և ծխախոտի չարաշահումը:
- տվյալ քաղցկեղն առավել հաճախ հանդիպում է այն շրջաններում, որտեղ գյուղմթերքն արտադրվում է տորֆ պարունակող հողում:
- ատրոֆիկ և հիպերարտրոֆիկ գաստրիտ, և, ընդհանրապես բազմաթիվ բորբոքային գործընթացները:
- երկարատև չապաքինվող խոցերը:
- պոլիպները:
Պաթոլոգիական գործընթացը, որը նախորդում է ստամոքսի քաղցկեղի ձևավորմանը, կազմում է ավելի քան 10-20 տարի:
Ստամոքսի քաղցկեղի կանխարգելման մեթոդները
- Հրաժարվել չափից ավելի շատ և ոտքի վրա մշտապես ինչ-որ բան ուտելուց:
- Սննդի դանդաղ և պարբերաբար ընդունում (կարևոր է պարբերաբար «նոսրացնել» ստամոքսահյութի ագրեսիվ թթու միջավայրը. ջրով, մրգային կամ հատապտղային հյութերվ և այլն):
- Հրաժարվել կամ նվազեցնել աղի, ապխտած և չափից ավելի տապակած մթերքի օգտագործումը (ավելի լավ է օգտվել միկորալիքային վառարաններից, ուտելիքը գոլորշու վրա պատրաստել):
- Բնական հյութերի (հատկապես, նարնջի) կամ կաթի օգտագործումն ավելացնել:
- Հրաժարվել թունդ ալկոհոլային խմիչքներից կամ դրանք նոսրացնել սոդայաջրով կամ հանքային ջրով: Հրաժարվել նաև ծխելուց:
- Ստամոքսի քաղցկեղի կանխարգելման գործում կարևոր նշանակություն ունի կանաչ մրգերի և բանջարեղենի, ինչքան հնարավոր է շատ օգտագործումը. դրանք հարուստ են բնական հակաօքսիդանտներով (ասկորբինաթթվով, b-կարոտինով, վիտամին E-ով): Օգտակար է նաև վիտամինա-հանքային համալիրների ընդունումը:
Ստամոքսի քաղցկեղի վաղ ախտանիշները
Սկզբնական շրջանում հիվանդերը, եթե նրանց մոտ զարգանում է ստամոքսի քաղցկեղ, որովայնում անհարմարության զգացողություն են ունենում և ժամանակ առ ժամանակ առաջացող ցավեր: Հնարավոր են տհաճ հոտով բխկոց: Այս ախտանիշները մի քանի շաբաթ անց ուժեղանում են, հատկապես, ուտելուց հետո: Ուռուցքով պայմանավորված, կերակրափողի լորձաթաղանթի նյարդա-ռեֆլեկտորային ապարատը հանգեցնում է հիպերսալիվացիայի (բարձրացած թքարտադրություն), որը երբեմն քաղցկեղի առաջին նշաններից մեկն է համարվում:
Դրան հետևում է անորեկսիան (ախորժակի բացակայություն), ինչն էլ հանգեցնում է քաշի կորստի, սրտխառնոց է առաջանում: Եթե ուռուցքային գործընթացն ավելի արտահայտված է դառնում, հիվանդները սկսում են բողոքել պարբերաբար փսխումներից, իսկ առավել բարդ դեպքերում, նաև` կլման ակտի±±± խանգարումից: Աստիճանաբար սակավարյունություն է զարգանում: Կղանքը դառնում է մուգ գույնի, ինչն էլ վկայում է ստամոքսային արյունահոսության մասին: Վերը նշված առաջին իսկ նշանների դեպքում հարկ է դիմել բժշկի:
Կերակրափողի քաղցկեղ
Շատ երկրներում կերակրափողի քաղցկեղը չի անցնում 2%-ից: Տղամարդիկ առավել հաճախ են հիվանդանում, հաճախականության գագաթնակետը 50-60 տարեկան հասակն է:
Ռիսկի գործոններն են
- Ժառանգական նախահակվածությունը:
- Կերակրափողի լորձաթաղանթն ալկոհոլով, տաք հեղուկներով պարբերաբար գրգռումը և այլն: (Ֆրանսիայում հիվանդների 88% դեպքում մեծ քանակությամբ ալկոհոլային խմիչքների օգտագործումն է, հյուսիսի բնակիչների մոտ` հում սառեցրած ձկնեղեննն ու թունդ ալկոհոլային խմիչքները, Ճապոնիայում` տաք օղին (սակե): Միջին Ասիայում բնիկների մոտ կերակրափողի քաղցկեղի հիվանդացությունը 8-10 անգամ ավելի բարձր է, քան եվրոպական երկրների բնակիչներիմոտ: Դա նույնպես պպայմանավորված է սննդի ընդունման առանձնահատկություններով:
- Ծխելը:
Կերակրափողի քաղցկեղի ախտանիշներն են
- Այրոցի զգացում, սնունդը կուլ տալու ժամանակ դժվարություններ:
- Հիպերսալիվացիա (բարձրացած թքարտադրություն):
Պացիենտի վիճակով և վիրաբույժի փորձառությամբ պայմանավորված, վիրահատական բուժումից հետո հիվանդների 2-ից 20%-ն ապրում է 5 տարի` առանց հիվանդության կրկնության: Մի խոսքով, հիվանդությունը բավականաչափ լուրջ է, որը հատուկ ուշադրություն և մասնագետների միջամտություն է պահանջում:
